浣溪纱（一作浣纱溪、小庭花）

浣溪纱（一作浣纱溪、小庭花）原文：

“壮年听雨客舟中，江阔云低断雁叫西风”。一个客舟中听雨的画面，一幅水天辽阔、风急云低的江上秋雨图。而一失群孤飞的大雁。恰是作为作者自己的影子出现的。壮年之后，兵荒马乱之际，词人常常在人生的苍茫大地上踽踽独行，常常东奔西走，四方漂流。他通过只展示了这样一幅江雨图，一腔旅恨、万种(...)
在宜州看到梅花开放，知道春天即将来临。夜尽时，迟迟闻不到梅花的香味，以为梅花还没有开放；早晨起来，才发现在面南的枝条上已开满了梅花，真是没有想到。女子在镜台前化妆，引起了梅花的羡妒，就飘落在她的眉心上。要在平常见到这种景象，(...)
荒林藏积雪，乱石起惊湍。君有亲人术，应令劳者安。
浙河的西边，是前线阵地，却静悄悄地听不到什么声音。淮河的北面，是金人占领的地区，人烟稀少，一片荒凉。看那曾经繁华奢侈的宣(...)
词的结尾耐人寻味。它创造出新意境，写出了少女的消极伤感与天真大胆交织的矛盾心理，显得不同凡响，别具一格。
此词作于词人贬监处州酒税时。
则为我数杯狂酒终，今日个三唱阳关后。一鞭催行色，满马载离愁。羊角风飕飕，时遇冬天候，漫漫雪不休。我如今才出(...)
请了，你回来了。回来了。
下阕乃醒后述怀，语意沉郁而超然独悟。换头三句是实写心境，写在天涯漂泊感到厌倦的游子，想念山中的归路，心中眼中想望故园一直到望断，极言思乡之切。此句带有深沉的身世之感，道出了词人无限的怅惘和感喟。杜甫曾有诗云：“天畔登楼眼，随春入故园。”苏轼此处当是化用杜诗，写登楼后的思家心理。自熙宁四年以来，苏轼外任已七阅寒暑，身心极为疲惫，京城故园欲归无期，情绪不免躁急难忍。“望断”二字，尤见其迫切心情。接下“燕子楼空”三句由自己写到燕子楼的沧桑和佳人盼盼的杳无踪影，由人亡楼空悟得万物本(...)
下阕乃醒后述怀，语意沉郁而超然独悟。换头三句是实写心境，写在天涯漂泊感到厌倦的游子，想念山中的归路，心中眼中想望故园一直到望断，极言思乡之切。此句带有深沉的身世之感，道出了词人无限的怅惘和感喟。杜甫曾有诗云：“天畔登楼眼，随春入故园。”苏轼此处当是化用杜诗，写登楼后的思家心理。自熙宁四年以来，苏轼外任已七阅寒暑，身心极为疲惫，京城故园欲归无期，情绪不免躁急难忍。“望断”二字，尤见其迫切心情。接下“燕子楼空”三句由自己写到燕子楼的沧桑和佳人盼盼的杳无踪影，由人亡楼空悟得万物本(...)
则为我数杯狂酒终，今日个三唱阳关后。一鞭催行色，满马载离愁。羊角风飕飕，时遇冬天候，漫漫雪不休。我如今才出(...)

浣溪纱（一作浣纱溪、小庭花）拼音解读：

“zhuàng nián tīng yǔ kè zhōu zhōng ，jiāng kuò yún dī duàn yàn jiào xī fēng ”。yī gè kè zhōu zhōng tīng yǔ de huà miàn ，yī fú shuǐ tiān liáo kuò 、fēng jí yún dī de jiāng shàng qiū yǔ tú 。ér yī shī qún gū fēi de dà yàn 。qià shì zuò wéi zuò zhě zì jǐ de yǐng zǐ chū xiàn de 。zhuàng nián zhī hòu ，bīng huāng mǎ luàn zhī jì ，cí rén cháng cháng zài rén shēng de cāng máng dà dì shàng jǔ jǔ dú háng ，cháng cháng dōng bēn xī zǒu ，sì fāng piāo liú 。tā tōng guò zhī zhǎn shì le zhè yàng yī fú jiāng yǔ tú ，yī qiāng lǚ hèn 、wàn zhǒng (...)
zài yí zhōu kàn dào méi huā kāi fàng ，zhī dào chūn tiān jí jiāng lái lín 。yè jìn shí ，chí chí wén bú dào méi huā de xiāng wèi ，yǐ wéi méi huā hái méi yǒu kāi fàng ；zǎo chén qǐ lái ，cái fā xiàn zài miàn nán de zhī tiáo shàng yǐ kāi mǎn le méi huā ，zhēn shì méi yǒu xiǎng dào 。nǚ zǐ zài jìng tái qián huà zhuāng ，yǐn qǐ le méi huā de xiàn dù ，jiù piāo luò zài tā de méi xīn shàng 。yào zài píng cháng jiàn dào zhè zhǒng jǐng xiàng ，(...)
huāng lín cáng jī xuě ，luàn shí qǐ jīng tuān 。jun1 yǒu qīn rén shù ，yīng lìng láo zhě ān 。
zhè hé de xī biān ，shì qián xiàn zhèn dì ，què jìng qiāo qiāo dì tīng bú dào shí me shēng yīn 。huái hé de běi miàn ，shì jīn rén zhàn lǐng de dì qū ，rén yān xī shǎo ，yī piàn huāng liáng 。kàn nà céng jīng fán huá shē chǐ de xuān (...)
cí de jié wěi nài rén xún wèi 。tā chuàng zào chū xīn yì jìng ，xiě chū le shǎo nǚ de xiāo jí shāng gǎn yǔ tiān zhēn dà dǎn jiāo zhī de máo dùn xīn lǐ ，xiǎn dé bú tóng fán xiǎng ，bié jù yī gé 。
cǐ cí zuò yú cí rén biǎn jiān chù zhōu jiǔ shuì shí 。
zé wéi wǒ shù bēi kuáng jiǔ zhōng ，jīn rì gè sān chàng yáng guān hòu 。yī biān cuī háng sè ，mǎn mǎ zǎi lí chóu 。yáng jiǎo fēng sōu sōu ，shí yù dōng tiān hòu ，màn màn xuě bú xiū 。wǒ rú jīn cái chū (...)
qǐng le ，nǐ huí lái le 。huí lái le 。
xià què nǎi xǐng hòu shù huái ，yǔ yì chén yù ér chāo rán dú wù 。huàn tóu sān jù shì shí xiě xīn jìng ，xiě zài tiān yá piāo bó gǎn dào yàn juàn de yóu zǐ ，xiǎng niàn shān zhōng de guī lù ，xīn zhōng yǎn zhōng xiǎng wàng gù yuán yī zhí dào wàng duàn ，jí yán sī xiāng zhī qiē 。cǐ jù dài yǒu shēn chén de shēn shì zhī gǎn ，dào chū le cí rén wú xiàn de chàng wǎng hé gǎn kuì 。dù fǔ céng yǒu shī yún ：“tiān pàn dēng lóu yǎn ，suí chūn rù gù yuán 。”sū shì cǐ chù dāng shì huà yòng dù shī ，xiě dēng lóu hòu de sī jiā xīn lǐ 。zì xī níng sì nián yǐ lái ，sū shì wài rèn yǐ qī yuè hán shǔ ，shēn xīn jí wéi pí bèi ，jīng chéng gù yuán yù guī wú qī ，qíng xù bú miǎn zào jí nán rěn 。“wàng duàn ”èr zì ，yóu jiàn qí pò qiē xīn qíng 。jiē xià “yàn zǐ lóu kōng ”sān jù yóu zì jǐ xiě dào yàn zǐ lóu de cāng sāng hé jiā rén pàn pàn de yǎo wú zōng yǐng ，yóu rén wáng lóu kōng wù dé wàn wù běn (...)
xià què nǎi xǐng hòu shù huái ，yǔ yì chén yù ér chāo rán dú wù 。huàn tóu sān jù shì shí xiě xīn jìng ，xiě zài tiān yá piāo bó gǎn dào yàn juàn de yóu zǐ ，xiǎng niàn shān zhōng de guī lù ，xīn zhōng yǎn zhōng xiǎng wàng gù yuán yī zhí dào wàng duàn ，jí yán sī xiāng zhī qiē 。cǐ jù dài yǒu shēn chén de shēn shì zhī gǎn ，dào chū le cí rén wú xiàn de chàng wǎng hé gǎn kuì 。dù fǔ céng yǒu shī yún ：“tiān pàn dēng lóu yǎn ，suí chūn rù gù yuán 。”sū shì cǐ chù dāng shì huà yòng dù shī ，xiě dēng lóu hòu de sī jiā xīn lǐ 。zì xī níng sì nián yǐ lái ，sū shì wài rèn yǐ qī yuè hán shǔ ，shēn xīn jí wéi pí bèi ，jīng chéng gù yuán yù guī wú qī ，qíng xù bú miǎn zào jí nán rěn 。“wàng duàn ”èr zì ，yóu jiàn qí pò qiē xīn qíng 。jiē xià “yàn zǐ lóu kōng ”sān jù yóu zì jǐ xiě dào yàn zǐ lóu de cāng sāng hé jiā rén pàn pàn de yǎo wú zōng yǐng ，yóu rén wáng lóu kōng wù dé wàn wù běn (...)
zé wéi wǒ shù bēi kuáng jiǔ zhōng ，jīn rì gè sān chàng yáng guān hòu 。yī biān cuī háng sè ，mǎn mǎ zǎi lí chóu 。yáng jiǎo fēng sōu sōu ，shí yù dōng tiān hòu ，màn màn xuě bú xiū 。wǒ rú jīn cái chū (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

则为我数杯狂酒终，今日个三唱阳关后。一鞭催行色，满马载离愁。羊角风飕飕，时遇冬天候，漫漫雪不休。我如今才出(...)
花有重开日，人无再少年。老身两个孩儿：赵孝、赵礼。大孩儿每日山中打柴为生；小的孩儿每日山中采野菜药苗，俺三口儿充饥。两个孩儿山中去了，老身家中做下些饭食，等两个孩儿回来食用咱。小生赵(...)
素丝祝，良马六之。

相关赏析

荒林藏积雪，乱石起惊湍。君有亲人术，应令劳者安。
下阕乃醒后述怀，语意沉郁而超然独悟。换头三句是实写心境，写在天涯漂泊感到厌倦的游子，想念山中的归路，心中眼中想望故园一直到望断，极言思乡之切。此句带有深沉的身世之感，道出了词人无限的怅惘和感喟。杜甫曾有诗云：“天畔登楼眼，随春入故园。”苏轼此处当是化用杜诗，写登楼后的思家心理。自熙宁四年以来，苏轼外任已七阅寒暑，身心极为疲惫，京城故园欲归无期，情绪不免躁急难忍。“望断”二字，尤见其迫切心情。接下“燕子楼空”三句由自己写到燕子楼的沧桑和佳人盼盼的杳无踪影，由人亡楼空悟得万物本(...)
张旭三杯草圣传，脱帽露顶王公前，挥毫落纸如云烟。
些小微风都不算。豆淋酒内下三丸，铁幞头上也出汗。
犹喜闰前霜未下，菊边依旧舞身轻。

作者介绍

卢氏 卢氏，许州（今河南许昌）人。能作墨竹，梅尧臣有《墨竹》诗题之。事见《图绘宝鉴》卷三。
全宋诗