五哀诗 楚三闾大夫屈原

五哀诗 楚三闾大夫屈原原文：

“荒庭垂橘柚，古屋画龙蛇。”这联诗写庙内之景。庙内是“荒庭”和“古屋”，似乎很残破，但是诗人却意外地发现：庭中高高的橘柚树上垂满了硕大的果实；屋宇的墙壁上画满了飞舞的龙蛇，于是荒庭和古屋充满了生机和活力，庭院不再荒凉，古屋不再残破。如果读者单纯从字面来解读这联诗，就看到了上面所说的自然景观，但是如果读者翻检典籍，就会发现诗人在这化用了大禹的典故：大禹治水受到人民的爱戴，他驱走龙蛇，既造福了生灵也福泽了生物。当读者了解这些典故时，那充满生机的自然景致就成为对古代帝王英雄事迹的赞叹了，诗歌的境界也就提升了。可以看出，诗人将大禹的典故与眼前的实景结合，使景物描写中包含典故而看不出是在用典，即景与典合为一体，所以前人称赞杜(...)
①代：古国名(...)
上阕主要写梅花及雪香亭荒废的情景。起首“松雪飘寒，岭云吹冻”两句，点明了当时的节令，同时渲染了一种冷色调的气氛。不说天飘寒雪，而说是雪“飘寒”；不说冻气入云，而说云在“吹冻”。这即突出“寒”与“冻”，又显得较为活泼。“红破数椒春浅”，写梅，梅花含苞未放，其状如椒，句中说的是初春时候，几点红梅初放，但不说梅，只用椒比：“红破春浅”，比较说“春初红绽”，也比较新鲜随后转入描写园林。“衬舞台荒，浣妆池冷”，二对偶句描写了亭台池榭的破败；但这里的对偶句是名词下面用形容词作谓语的结构，句法较直，没有“松雪”二句那样曲折。衬舞台与浣妆池，应是园中池台名；也可能是形容一些池台，是供皇帝后妃、贾似道姬妾用来浣妆、观舞的。所谓“(...)
斜照远处山色的景象表达得贴切而有神韵。“细草软沙溪路马蹄轻”这一句写得清新轻快，表达出作者春朝雨后乘马行于溪边路上之情味。此句由景及人，勾勒出一幅清丽优美的山水人物图。下片借传奇故事而抒情，寓意深远。“卯酒醒还困”一句，写作者早晨饮酒，仍感困倦，非因路途劳顿，而是夜间寻仙梦境使然。“蓝桥何处觅云英”这一问句，借用唐代裴航遇仙女云英之典故：唐人裴铏所作《传奇》中，有一篇题作《裴航》的小说，故事离奇曲折，略谓：裴航下第归，与一仙女同舟，得其所示诗，有云：“蓝桥便是神仙窟，何必崎岖上玉清。”及(...)
绿暗藏城市，清香扑酒尊。淡烟疏雨冷黄昏。零落酴醿花片、损春痕。
“君莫说中州，怕花愁。”蕴含着词人极为复杂而深沉的感情。怕人说中州的惨境，并非怯懦，而是更翻进一层，说明爱中州之深，言明光复中州之心的迫切，也说明未能渡江驱敌的惭恨心情。在堂堂男子汉空怀壮志、报国无门的南宋末年，作者那种不平静的心潮是不言而喻的。结句说“怕花愁”，实则是自己愁不堪忍。而词人采用曲折写法(...)
斜照远处山色的景象表达得贴切而有神韵。“细草软沙溪路马蹄轻”这一句写得清新轻快，表达出作者春朝雨后乘马行于溪边路上之情味。此句由景及人，勾勒出一幅清丽优美的山水人物图。下片借传奇故事而抒情，寓意深远。“卯酒醒还困”一句，写作者早晨饮酒，仍感困倦，非因路途劳顿，而是夜间寻仙梦境使然。“蓝桥何处觅云英”这一问句，借用唐代裴航遇仙女云英之典故：唐人裴铏所作《传奇》中，有一篇题作《裴航》的小说，故事离奇曲折，略谓：裴航下第归，与一仙女同舟，得其所示诗，有云：“蓝桥便是神仙窟，何必崎岖上玉清。”及(...)
玼兮玼兮，其之翟也。鬒发如云，不屑髢也。玉之瑱也，象之揥也。
全诗沉着蕴藉，真挚自然，反映了诗人热爱祖国，眷怀家人的感情。今人徐应佩、周溶泉等评此诗曰：“意脉贯通而不平直，情景兼备而不游离，感情强烈而不浅露，内容丰富而不芜杂，格律严谨而不板滞。”此论颇为妥帖(...)

五哀诗 楚三闾大夫屈原拼音解读：

“huāng tíng chuí jú yòu ，gǔ wū huà lóng shé 。”zhè lián shī xiě miào nèi zhī jǐng 。miào nèi shì “huāng tíng ”hé “gǔ wū ”，sì hū hěn cán pò ，dàn shì shī rén què yì wài dì fā xiàn ：tíng zhōng gāo gāo de jú yòu shù shàng chuí mǎn le shuò dà de guǒ shí ；wū yǔ de qiáng bì shàng huà mǎn le fēi wǔ de lóng shé ，yú shì huāng tíng hé gǔ wū chōng mǎn le shēng jī hé huó lì ，tíng yuàn bú zài huāng liáng ，gǔ wū bú zài cán pò 。rú guǒ dú zhě dān chún cóng zì miàn lái jiě dú zhè lián shī ，jiù kàn dào le shàng miàn suǒ shuō de zì rán jǐng guān ，dàn shì rú guǒ dú zhě fān jiǎn diǎn jí ，jiù huì fā xiàn shī rén zài zhè huà yòng le dà yǔ de diǎn gù ：dà yǔ zhì shuǐ shòu dào rén mín de ài dài ，tā qū zǒu lóng shé ，jì zào fú le shēng líng yě fú zé le shēng wù 。dāng dú zhě le jiě zhè xiē diǎn gù shí ，nà chōng mǎn shēng jī de zì rán jǐng zhì jiù chéng wéi duì gǔ dài dì wáng yīng xióng shì jì de zàn tàn le ，shī gē de jìng jiè yě jiù tí shēng le 。kě yǐ kàn chū ，shī rén jiāng dà yǔ de diǎn gù yǔ yǎn qián de shí jǐng jié hé ，shǐ jǐng wù miáo xiě zhōng bāo hán diǎn gù ér kàn bú chū shì zài yòng diǎn ，jí jǐng yǔ diǎn hé wéi yī tǐ ，suǒ yǐ qián rén chēng zàn dù (...)
①dài ：gǔ guó míng (...)
shàng què zhǔ yào xiě méi huā jí xuě xiāng tíng huāng fèi de qíng jǐng 。qǐ shǒu “sōng xuě piāo hán ，lǐng yún chuī dòng ”liǎng jù ，diǎn míng le dāng shí de jiē lìng ，tóng shí xuàn rǎn le yī zhǒng lěng sè diào de qì fēn 。bú shuō tiān piāo hán xuě ，ér shuō shì xuě “piāo hán ”；bú shuō dòng qì rù yún ，ér shuō yún zài “chuī dòng ”。zhè jí tū chū “hán ”yǔ “dòng ”，yòu xiǎn dé jiào wéi huó pō 。“hóng pò shù jiāo chūn qiǎn ”，xiě méi ，méi huā hán bāo wèi fàng ，qí zhuàng rú jiāo ，jù zhōng shuō de shì chū chūn shí hòu ，jǐ diǎn hóng méi chū fàng ，dàn bú shuō méi ，zhī yòng jiāo bǐ ：“hóng pò chūn qiǎn ”，bǐ jiào shuō “chūn chū hóng zhàn ”，yě bǐ jiào xīn xiān suí hòu zhuǎn rù miáo xiě yuán lín 。“chèn wǔ tái huāng ，huàn zhuāng chí lěng ”，èr duì ǒu jù miáo xiě le tíng tái chí xiè de pò bài ；dàn zhè lǐ de duì ǒu jù shì míng cí xià miàn yòng xíng róng cí zuò wèi yǔ de jié gòu ，jù fǎ jiào zhí ，méi yǒu “sōng xuě ”èr jù nà yàng qǔ shé 。chèn wǔ tái yǔ huàn zhuāng chí ，yīng shì yuán zhōng chí tái míng ；yě kě néng shì xíng róng yī xiē chí tái ，shì gòng huáng dì hòu fēi 、jiǎ sì dào jī qiè yòng lái huàn zhuāng 、guān wǔ de 。suǒ wèi “(...)
xié zhào yuǎn chù shān sè de jǐng xiàng biǎo dá dé tiē qiē ér yǒu shén yùn 。“xì cǎo ruǎn shā xī lù mǎ tí qīng ”zhè yī jù xiě dé qīng xīn qīng kuài ，biǎo dá chū zuò zhě chūn cháo yǔ hòu chéng mǎ háng yú xī biān lù shàng zhī qíng wèi 。cǐ jù yóu jǐng jí rén ，gōu lè chū yī fú qīng lì yōu měi de shān shuǐ rén wù tú 。xià piàn jiè chuán qí gù shì ér shū qíng ，yù yì shēn yuǎn 。“mǎo jiǔ xǐng hái kùn ”yī jù ，xiě zuò zhě zǎo chén yǐn jiǔ ，réng gǎn kùn juàn ，fēi yīn lù tú láo dùn ，ér shì yè jiān xún xiān mèng jìng shǐ rán 。“lán qiáo hé chù mì yún yīng ”zhè yī wèn jù ，jiè yòng táng dài péi háng yù xiān nǚ yún yīng zhī diǎn gù ：táng rén péi xíng suǒ zuò 《chuán qí 》zhōng ，yǒu yī piān tí zuò 《péi háng 》de xiǎo shuō ，gù shì lí qí qǔ shé ，luè wèi ：péi háng xià dì guī ，yǔ yī xiān nǚ tóng zhōu ，dé qí suǒ shì shī ，yǒu yún ：“lán qiáo biàn shì shén xiān kū ，hé bì qí qū shàng yù qīng 。”jí (...)
lǜ àn cáng chéng shì ，qīng xiāng pū jiǔ zūn 。dàn yān shū yǔ lěng huáng hūn 。líng luò tú mí huā piàn 、sǔn chūn hén 。
“jun1 mò shuō zhōng zhōu ，pà huā chóu 。”yùn hán zhe cí rén jí wéi fù zá ér shēn chén de gǎn qíng 。pà rén shuō zhōng zhōu de cǎn jìng ，bìng fēi qiè nuò ，ér shì gèng fān jìn yī céng ，shuō míng ài zhōng zhōu zhī shēn ，yán míng guāng fù zhōng zhōu zhī xīn de pò qiē ，yě shuō míng wèi néng dù jiāng qū dí de cán hèn xīn qíng 。zài táng táng nán zǐ hàn kōng huái zhuàng zhì 、bào guó wú mén de nán sòng mò nián ，zuò zhě nà zhǒng bú píng jìng de xīn cháo shì bú yán ér yù de 。jié jù shuō “pà huā chóu ”，shí zé shì zì jǐ chóu bú kān rěn 。ér cí rén cǎi yòng qǔ shé xiě fǎ (...)
xié zhào yuǎn chù shān sè de jǐng xiàng biǎo dá dé tiē qiē ér yǒu shén yùn 。“xì cǎo ruǎn shā xī lù mǎ tí qīng ”zhè yī jù xiě dé qīng xīn qīng kuài ，biǎo dá chū zuò zhě chūn cháo yǔ hòu chéng mǎ háng yú xī biān lù shàng zhī qíng wèi 。cǐ jù yóu jǐng jí rén ，gōu lè chū yī fú qīng lì yōu měi de shān shuǐ rén wù tú 。xià piàn jiè chuán qí gù shì ér shū qíng ，yù yì shēn yuǎn 。“mǎo jiǔ xǐng hái kùn ”yī jù ，xiě zuò zhě zǎo chén yǐn jiǔ ，réng gǎn kùn juàn ，fēi yīn lù tú láo dùn ，ér shì yè jiān xún xiān mèng jìng shǐ rán 。“lán qiáo hé chù mì yún yīng ”zhè yī wèn jù ，jiè yòng táng dài péi háng yù xiān nǚ yún yīng zhī diǎn gù ：táng rén péi xíng suǒ zuò 《chuán qí 》zhōng ，yǒu yī piān tí zuò 《péi háng 》de xiǎo shuō ，gù shì lí qí qǔ shé ，luè wèi ：péi háng xià dì guī ，yǔ yī xiān nǚ tóng zhōu ，dé qí suǒ shì shī ，yǒu yún ：“lán qiáo biàn shì shén xiān kū ，hé bì qí qū shàng yù qīng 。”jí (...)
cī xī cī xī ，qí zhī zhái yě 。zhěn fā rú yún ，bú xiè dí yě 。yù zhī tiàn yě ，xiàng zhī dì yě 。
quán shī chén zhe yùn jiè ，zhēn zhì zì rán ，fǎn yìng le shī rén rè ài zǔ guó ，juàn huái jiā rén de gǎn qíng 。jīn rén xú yīng pèi 、zhōu róng quán děng píng cǐ shī yuē ：“yì mò guàn tōng ér bú píng zhí ，qíng jǐng jiān bèi ér bú yóu lí ，gǎn qíng qiáng liè ér bú qiǎn lù ，nèi róng fēng fù ér bú wú zá ，gé lǜ yán jǐn ér bú bǎn zhì 。”cǐ lùn pō wéi tuǒ tiē (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

全诗沉着蕴藉，真挚自然，反映了诗人热爱祖国，眷怀家人的感情。今人徐应佩、周溶泉等评此诗曰：“意脉贯通而不平直，情景兼备而不游离，感情强烈而不浅露，内容丰富而不芜杂，格律严谨而不板滞。”此论颇为妥帖(...)
醉拥重衾，
这法场近御沟，对凤楼，冤屈也！我这里叫尽屈有谁来分剖。送的我眼睁睁有国难投。强缚住我这调羹补衮的手，掩住我这衔冤负屈的口。这都是我自作自受，也不专为那人怨人仇。哀哉故国难回首。可正是烦恼皆因强出头，便死何求！我教郑安平代做监斩官，起建法场，杀坏孙膑。如今往法场上过，我则推不知道。摆开头躇，慢慢的行。我是个朝中有功之人，今日敕赐与我十瓶黄封御酒，我多饮了几杯，我好快活也。今宵酒醒伺处。杨柳岸晓风残月。兀的不是宠涓过来也！我明知道他杀坏我，我着他救我咱。我临行时师父曾与我一计，若遇祸难临头。有人唱道：今宵酒醒何处，杨柳岸晓风残月。你可诉出心间之事，就得不死。我如今不说，等待何时！两街百姓，我死不紧，只可惜我腹中有卷《六甲》天书。不曾传授与人。若有人救了我的性命。我情愿传写与他，决无隐讳。嗨！师父好歹也！将这《六甲》天书倒传与他。传与我的天书，原来是假的。我如今独霸六国，料无对手，若再得这(...)
百计留春，春不住、愁怀填溢。争如对、宝梳压鬓，翠环铺碧。紫绶金章都是梦，云庐花坞如何觅。劝金杯、浅笑傍宾筵，须均一。

相关赏析

醉拥重衾，
十载寒窗诚意，书生皆想登科记。奈时运未亨通，混尘嚣日日衔杯，厮伴着青云益友。谈笑忘机，出语无俗气。偶题起老成靴脚，人人道好，(...)
夜空中的一轮圆月，惯会助人哀伤快乐。人们高兴时，那明月便洒下皎洁的柔辉，为人助兴、凑趣——“我歌月徘徊，我舞影零乱”（李白《月下独酌》）；人们忧伤时，那月色也顿时变得冷幽幽的，照得人倍感凄凉，令人难耐，——“明月，明月，照得(...)
十载寒窗诚意，书生皆想登科记。奈时运未亨通，混尘嚣日日衔杯，厮伴着青云益友。谈笑忘机，出语无俗气。偶题起老成靴脚，人人道好，(...)
“荒庭垂橘柚，古屋画龙蛇。”这联诗写庙内之景。庙内是“荒庭”和“古屋”，似乎很残破，但是诗人却意外地发现：庭中高高的橘柚树上垂满了硕大的果实；屋宇的墙壁上画满了飞舞的龙蛇，于是荒庭和古屋充满了生机和活力，庭院不再荒凉，古屋不再残破。如果读者单纯从字面来解读这联诗，就看到了上面所说的自然景观，但是如果读者翻检典籍，就会发现诗人在这化用了大禹的典故：大禹治水受到人民的爱戴，他驱走龙蛇，既造福了生灵也福泽了生物。当读者了解这些典故时，那充满生机的自然景致就成为对古代帝王英雄事迹的赞叹了，诗歌的境界也就提升了。可以看出，诗人将大禹的典故与眼前的实景结合，使景物描写中包含典故而看不出是在用典，即景与典合为一体，所以前人称赞杜(...)
巾偏扇坠藤床滑，

作者介绍

曹寅承 曹寅承，字东谷，朝鲜人。光绪十七年充贡使。